8.04.2012

naatı şerif

.

bismillahirrahmanirrahim

neredeyse kıyamet vakti gelmişti
zulüm kainatın zerrelerine nüfuz etmişti
bunalmıştı alabildiğine kainat
taha bunalmıştı
ama Efendimiz yanımızdaydı
o muazzam şer ırmağı içinde
başı Efendisinin dizinde
huzur içinde
bir direnişin başındaydı

ya ne güzeldi
Bilali Habeşi gelmişti
esselatü hayrum minen nevm demişti
Efendim, Bilal bu ne güzel söz
bunu ezanlarda da söyle demişti

taha hayret etti
nasıl kölesi olmak istemezdi
böyle bir Efendiye kim
nasıl efendim demezdi

kölesi olmak istedi
Hz. Bilalin yerinde olmaya taha
neyini vermezdi

yürünecek yol vardı
Efendimin açtığı yolda Miraçta
nasıl olsa Efendim bana nefsimden daha yakın
Rabbimse şah damarımdan

yolu açan Efendimdi
yolun sonunda beni bekleyen Rabbim
bu yolda nasıl yürünmezdi
Kuran ve sünnetle birlikte
Kainat sulhe erdi

ama evvelinde bir savaş
miraç yolunda bentler
tuzaklar iç içe
bi dolu karanlıklar

Efendimin zülfikarı elimde
Atam İbrahim hep benimle
bir yanımda Hz. Ömer
öbür yanım Hz. Ebu Bekirle

huzurluyum acaip
Rabbim benimle birlikte

işte ince ve içte
kopan bu kıyamet
sulhe erdi Efendimin eliyle

taha istedi
Ya Rabb dedi
bir eyle
ayni kıl Efendimle beni.


.